Skąd się wzięły skarpetki?
Historia istnienia skarpet zaczyna się wtedy, gdy człowiekowi zaczęło przeszkadzać brudzenie i kaleczenie stóp o podłoże. Do ich powstania przyczyniła się kolebka cywilizacji, czyli starożytna Grecja oraz Rzym. Na początku do produkcji, a raczej wyrobu na własny użytek, używano włosów zwierząt lub pasków skór i tkaniny. Przełomem stał się II wiek n.e., kiedy to w Rzymie wynaleziono udones – skarpetki szyte i wkładane podobnie, jak współczesne. Na początku swojej historii, w V w. n. e., skarpetki były symbolem czystości i dlatego nosili je tylko księża.
Trochę techniki
Do 1000 roku skarpetki były uważane za atrybut bogactwa, a prawdziwa rewolucja przyszła w 1589 roku dzięki angielskiemu duchownemu Williamowi Lee. Chcąc pomóc swojej ukochanej w dzierganiu skarpet, wynalazł pierwszą w historii maszynę dziewiarską. I mimo że na maszynie skarpetka powstawała sześć razy szybciej, dziergano je ręcznie jeszcze przez 200 lat. W 1938 roku na rynku pojawił się nylon, który zapoczątkował mieszanie różnego rodzaju włókien w jednej skarpetce.
Z czego robi się skarpetki?
Skarpetka skarpetce nierówna – wszystko zależy od tego, z jakiego materiału jest wykonana. Od wspomnianego już roku 1938 stosuje się różne jego rodzaje w obrębie jednej skarpety. Najlepsze jakościowo i najbardziej przyjazne dla skóry są skarpetki wykonane z włókien pochodzenia naturalnego: bawełny, lnu, bambusa, wełny i jedwabiu. Niewielki dodatek sztucznych materiałów, jak poliester czy elastan, może nawet pomóc skarpetce zyskać nieco elastyczności. Lecz cała tajemnica dobrych skarpet tkwi w tym, by sztucznych włókien nie było zbyt dużo. Wyjątkiem są skarpetki sportowe i górskie, które wymagają użycia w nich specjalnych włókien technicznych.